اثر 8 هفته مصرف روی و تمرین هوازی بر سطح گلوکز پلاسما و پراکندگی سلولهای بتای پانکراس در رتهای دیابتی با استرپتوزویسین

هدف از این مطالعه بررسی اثر مصرف مکمل روی و 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح قند خون و توزیع سلولهای بتا پانکراس در موشهای صحرایی دیابتی با استرپتوزویسین می باشد. در این مطالعه، بر روی 60 رت نر بالغ، نژاد sprague-dawley با سطح گلوکز نرمال با وزن 200-250 گرم انتخاب و به طور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند: کنترل سالم (c)، کنترل ورزش های هوازی (ec)، دیابت ناشی از تزریق stz (d)، رت های دیابتی شده با stz همراه با روی (dz) تحت درمان قرار گرفتند، رت های دیابتی شده با stz همراه با 8 هفته تمرین هوازی (de)، و گروه دیابتی شده همراه با روی و 8 هفته تمرین هوازی (dez). دیابت با تزریق درون صفاقی 50 میلی گرم/کیلوگرم استرپتوزوتوسین القا شد. پس از 8 هفته، رتها به وسیله اتر بیهوش شدند و پس از آن، پانکراس جدا شد و پردازش شد. بخش های تصادفی به دست آمد و تعداد سلولهای بتا پانکراس مورد بررسی قرار گرفت. سطح قند خون (bgl) در هفته های مختلف در این تحقیقات اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آزمون anova با تست تعقیبی scheffe انجام شد. ارزش p کمتر از 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری از آزمون واریانسها نشان داد که bgl به طور قابل توجهی در گروه dez و dz در مقایسه با c و گروه d و ec (0/05>p) کاهش یافت. تعداد سلول های بتای جزایر لانگرهانس، از گروه dez و dz به طور معنی داری بالاتر از گروه d و de (0/05>p) بود و قابل مقایسه با گروه شاهد (گروه c و ec) بودند. این مطالعه نشان داد که مکمل روی می تواند نقش موثری در مدیریت دیابت داشته باشد و احتمالا با کنترل بیماری دیابت و تحریک سلول های بتا می تواند منجر به افزایش ترشح انسولین شود و همچنین تا حد زیادی از تخریب سلول های بتا باقی مانده به وسیله برخی از تغییرات پاتولوژیک مثل هیپرتروفی جلوگیری می کند. همچنین نشان داد که تمرین نقش موثری در بهبود عوارض دیابت از جمله، کاهش سطح گلوکزخون، افزایش حساسیت به انسولین و بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی از چندین سیستم می شود. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که روی و 8 هفته تمرین هوازی منجر به کاهش سطح گلوکز خون و حفظ سلولهای بتا در رت های دیابتی شده با stz را منجر می شوند.